Nostalgie – we kennen allemaal de momenten waarop we plots herinnerd worden aan een eerdere gebeurtenis. Het kan een liedje zijn, een plaats, persoon, of zelfs een specifieke geur.
Dit neemt ons helemaal mee terug naar het moment van toen.
We herinneren ons hoe het was, wie er was, wat er allemaal gebeurde.
Maar de belangrijkste herinnering, is hoe we ons toen voelden.
Het leuke aan de “aaah nostalgie”- momentjes, is dat het gevoel van toen helemaal terug komt.
En dit is ook het aller belangrijkste in onze trainingen!
Dit is net wat ons paard onthoud van onze samenwerking. Niet de afwisseling of de duur van onze oefeningen, noch of we gestopt zijn op een moment dat de communicatie wat stroef liep. In dit laatste geval willen we vaak kost wat kost afsluiten met het doen slagen van die ene oefening die maar niet wil lukken. Anders zou ons paard ‘gewonnen’ hebben, en zo mogen we niet stoppen.
Dit is echter niet waar samen trainen over gaat. Dat is het niet voor de paarden, en zou het ook niet voor ons mogen zijn.
Wat onze paarden van onze trainingen onthouden, is net als bij onze ‘nostalgie momentjes’, het gevoel dat je bij de ervaring hebt. En dat is precies waar mijn focus ligt bij trainen.
Ik start steeds als opwarming met oefeningen waarvan ik weet dat ze ons beiden goed afgaan, en die er goed ingebakken zitten. Dit geeft me de kans om af te toetsen hoe mijn paard zich dat moment voelt. Zijn de oefeningen even licht en zacht als anders? Of merk ik enige spanning, stijfheid of misschien wel een gebrek aan focus?
Ik zoek samen met mijn paard en werk even door tot de oefeningen weer net zo licht en zacht zijn als hij ze doorgaans kan. Daarna ga ik aan de slag met nieuwe of moeilijke dingen.
Hierin zoeken we samen naar een manier om elkaar te begrijpen, waarin ik de kleinste poging tot nadenken of aanzet in de goede zichting beloon. Dit motiveert niet alleen mijn paard om mee te denken, het zal hem ook het gevoel geven van slagen en vele kleine succesen behalen. Hoe klein ook.
Als iets niet lukt of ‘verkeerd is’ (aka anders dan het antwoord wat ik in gedachte had), wordt dit niet afgestraft. We herhalen en proberen opnieuw tot we succes hebben.
Als ik merk dat een oefening echt niet wil lukken, en ik niet langer het geduld en de energie heb om dit op een goede manier aan te pakken, kies ik ervoor om een makkelijkere versie of zelfs een andere oefening te vragen. Op deze manier sluiten we beiden af met een goed gevoel, een gevoel van slagen. Ookal is dat slagen in iets anders dan wat ik initieel in gedachte had.
Kan jij je paard helpen om zich goed en zelfzeker te voelen in zijn of haar trainingen?
Of vind je het net als ik vroeger, vaak moeilijk om elkaar te begrijpen waardoor oefeningen wel eens in frustratie uitmonden?
Tijdens de jaaropleiding leer je alles over hoe paarden denken, leren en de wereld ervaren. Dit geeft ons de mogelijkheid om beter te begrijpen hoe we de beste trainer voor ons paard kunnen worden. Zo wordt trainen voor beide een leuke ervaring, waarbij je optimale vooruitgang kan maken.
Meer info over de jaaropleiding?
Mail even naar info@hippomania.be
Of ga naar www.hippomania.be/contact